Blog
Dichterbij | Februari
Nicht im Frage
Elke maand schrijf ik een gedicht over een ontwikkelproces dat ik van heel dichtbij mag waarnemen | Mirjam
Nicht im Frage
Ik kijk terwijl haar mond vrolijk beweegt Een klein groefje nestelde zich permanent boven de twinkeling van frisse douw Knispert een ogenblik Zichtbaar en toch verborgen Ligt van alles achter haar
Valt me nu op: ze heeft iets terug te kijken En zoals jaarringen de boom dwingen naar buiten te treden Toont ook zij van binnen naar buiten
Ik herinner me een direct gevoel van vanzelfsprekendheid dat zij oproept als ze er is Nicht im Frage Toen dat even zoekraakte, een wirwar aan takken haar belemmerde
Sprong ze aan het eind van de avond het donker in Richting de rafelige randen van haar onbekende zelf Bracht ze zichzelf opening Ontrafelt is ze nu hier
De tijd, een wonder van eb en vloed Opent en sluit, toont krachtig de kern Waar ik eerst enkel voelde, zie ik haar nu ook
En verheugd denk ik aan wat komen gaat Zichtbaar woorden zal krijgen Als een typhoon die niet tegen te houden is Niet bang zijn, zeg ik Dit is je eigen tijd: Eigenheid